Όταν το 2010 το ΠΑΣΟΚ κατέρρεε υπό το βάρος της έλλειψης χρημάτων (ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ), ο Αλέξης Τσίπρας είχε μία φώτιση. Θεία θα έλεγε, αν ήταν πιστός.
Σε μία χώρα που το παλαιοκομματικό σύστημα την οδήγησε στην πτώχευση, o Τσίπρας είπε «μπορώ να ‘καβαλήσω’ το ποτάμι της οργής και να γίνω Πρωθυπουργός». Φυσικά κανείς δεν τον πίστευε τον πρώτο καιρό. Όμως ξαφνικά έγινε Αξιωματική Αντιπολίτευση. Τότε άρχισε να γίνεται αντιληπτό πως κάτι αλλάζει. Ή μήπως όχι;
Επιδιδόμενος σε ένα όργιο λαϊκισμού, ψευδολογίας, ύβρεων και υποσχέσεων που γνώριζε ότι δεν θα τηρήσει, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ ενέπνευσε και τον συνεταίρο του Πάνο Καμμένο, ο οποίος αποχώρησε από την Νέα Δημοκρατία για να καβαλήσει το, λεγόμενο, αντιμνημονιακό κύμα του κόσμου. Το σχέδιο είχε στόχο, εκτός από το να πείσει τους Έλληνες, να πείσει και τους ξένους πως το Νέο, θα μπορούσε να περάσει τις μεταρρυθμίσεις, που τα βαρίδια του Παρελθόντος δεν επέτρεπαν σε Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ. Το σχέδιο πέτυχε και τελικά τον Ιανουάριο του 2015, ο Τσίπρας μετακόμισε στο Μαξίμου.
Η πραγματικότητα όμως απεδείχθη διαφορετική. Δε θα αναλύσουμε τα του Δημοψηφίσματος ή τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Είναι χιλιοειπωμένα. Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό, πως η πολιτική Τσίπρα είναι η πλέον Παλαιοκομματική. Ένας Κρατισμός της Δεκαετίας του ’80, με φορολογία της Γαλλίας πριν την Γαλλική Επανάσταση (όλα για να συντηρούνται οι ημέτεροι), ολοκληρωτικές απόψεις για τον Τύπο που θυμίζουν Στάλιν αλλά και Δεξιές Τσέπες τραπεζίτη.
Το πελατειακό σύστημα όμως πεθαίνει κάθε μέρα, καθώς η Ελλάδα ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ. Απλά δε μπορεί να συντηρηθεί. Ο Τσίπρας όσο καθυστερεί δεν παίζει πια τη χώρα στα ζάρια. Οδηγεί ένα αυτοκίνητο με 200 χλμ την ώρα προς έναν γκρεμό. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και προδιαγεγραμμένο.
Λύση υπάρχει; πιστεύουμε πως ναι…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του blog μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.