Μήπως ΠΑΣΧΕΤΕ από Cyberchondria και δεν το γνωρίζετε; Διαβάστε τα…ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ…

Μήπως ΠΑΣΧΕΤΕ από Cyberchondria και δεν το γνωρίζετε; Διαβάστε τα…ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ…
Όταν καταφεύγουμε στο διαδίκτυο, αναζητώντας ιατρική διάγνωση-γνωμάτευση για κάποιο σύμπτωμα που μας απασχολεί, συχνά οδηγούμαστε λανθασμένα να πιστεύουμε ότι έχουμε κάτι πιο σοβαρό, απ’ ότι έχουμε στην πραγματικότητα.

Η χρήση του διαδικτύου για την αναζήτηση ιατρικών πληροφοριών είναι πλέον ευρέως διαδεδομένη. Ιστοσελίδες όπως το WebMD παρέχουν απαντήσεις στα ερωτήματα των χρηστών για τα συμπτώματα τους και πως αυτά μπορούν συνδέονται με μία πιο σοβαρή, οξεία ή χρόνια κατάσταση.

Σύμφωνα με έρευνα της Microsoft όμως, με αυτόν τον τρόπο αγχωνόμαστε πολύ, χωρίς να χρειάζεται, ενώ παράλληλα επενδύουμε χρόνο και χρήμα κανονίζοντας αχρείαστα ραντεβού με γιατρούς και νοσοκομεία.

Η έρευνα, η οποία κάνει χρήση του όρου «Cyberchondria» για να περιγράψει την αβάσιμη κλιμάκωση της ανησυχίας μας, για συνηθισμένα συμπτώματα λόγω των αποτελεσμάτων που εμφανίζονται στις μηχανές αναζήτησης, επικεντρώθηκε στην συσχέτιση των συμπτωμάτων με σοβαρές ασθένειες καθώς και την τροχιά που ακολούθησαν οι χρήστες στη συνέχεια.

Ο τεράστιος όγκος ιατρικών πληροφοριών, από τον οποίο μεγάλο μέρος είναι ανακριβής η λανθασμένος, μπορεί να παραπλανεί τους χρήστες. 8 στους 10 Αμερικάνους ενήλικες έχουν ψάξει ιατρικές πληροφορίες online, όμως το 75% από αυτούς, δεν ελέγχει την εγκυρότητα της πηγής, ή την ημερομηνία της καταχώρησης.

Σε άλλες περιπτώσεις, οι πληροφορίες μπορεί να είναι σωστές αλλά όχι ολοκληρωμένες, ενώ η έκθεση ανθρώπων που δεν έχουν ιατρικές γνώσεις σε περίπλοκη ορολογία και περιγραφές ιατρικών καταστάσεων είναι επικίνδυνη, αφού καταλήγει πολλές φορές σε λανθασμένη αυτό-διάγνωσης και εν συνέχεια αυτό-θεραπεία.

Αυτοί οι παράγοντες κάνουν το διαδίκτυο ένα δυνητικά επικίνδυνο και ακριβό μέρος για τους χρήστες, αφού οι πληροφορίες που παίρνουν από αναζητήσεις σχετικά με την υγεία μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις τους, ως προς το πότε θα επισκεφτούν έναν ειδικό για να τους βοηθήσει, τον τρόπο θεραπείας του προβλήματος τους καθώς και την συνολική τους προσέγγιση απέναντι στην διατήρηση της υγείας τους ή της υγείας κάποιου στη φροντίδα τους.

Σε αυτά περιλαμβάνονται αποφάσεις σχετικά με την συμπεριφορά τους, την διατροφή τους, την γυμναστική και άλλες δραστηριότητες.

Σύμφωνα με την Judy Segal, καθηγήτρια στο University of British Columbia, «Είναι σημαντικό να αναζητούμε πληροφορίες για την υγεία μας αλλά επειδή οι πληροφορίες στο διαδίκτυο είναι τόσο πολλές, τόσο έτοιμες και τόσο σκόρπιες, είναι εύκολο για κάποιον να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έχει όγκο στον εγκέφαλο ενώ έχει απλά μία μόλυνση»

«Όταν οι πληροφορίες είναι άπειρες, μπορούμε εύκολα να επικεντρωθούμε στο τι είναι πιθανό να έχουμε ακόμα και αν οι πιθανότητες να το έχουμε όντως είναι ελάχιστες» συνεχίζει. «Το διαδίκτυο βγάζει τον «υποχόνδριο εαυτό μας» σε όλους μας».

«Οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν για κάτι που θα τους κάνει να νιώσει καλύτερα αλλά αφού κοιτάξουν τις πληροφορίες, δεν αποχωρούν πάντα με το αίσθημα της ανακούφισης.» σημειώνει ο Arthur Barksy, καθηγητής ψυχιατρικής στο Harvard.

«Στις περισσότερες περιπτώσεις γίνονται πολύ περισσότερο ανήσυχοι απ΄ ότι ήταν πριν ανοίξουν τον υπολογιστή, αφού εκθέτουν τον εαυτούς τους σε πληροφορίες για άπειρες σπάνιες και σοβαρές ασθένειες που δεν είχαν ξανακούσει, αλλά δυστυχώς μοιράζονται κάποια από τα συμπτώματά τους», προσθέτει.

Ένας άλλος παράγοντας που αυξάνει την «Cyberchondria», είναι οι διαφημίσεις των φαρμακευτικών εταιρειών.

Οι φαρμακευτικές πέρα από φάρμακα και προϊόντα διαφημίζουν και ασθένειες. Λένε για παράδειγμα μέσω των περιοδικών και της τηλεόρασης στους καταναλωτές ότι η δυσπεψία τους, η δυσκοιλιότητα ή ακόμα και η κακή τους διάθεση μπορεί στη πραγματικότητα να συνδέεται με κάποια σοβαρή ασθένεια, πράγμα που τις περισσότερες φορές δεν ισχύει.

Παρόλα αυτά όμως οι ειδικοί συμφωνούν η αξία του διαδικτύου στην πληροφόρηση των ασθενών, δεν θα πρέπει να υποτιμάται.

Άρης Σιφονιός
healthview.gr πηγη