Πολλοί είναι αυτοί που δηλώνουν ότι το έργο διαπλάτυνσης του Αξιού και της Σύνδεσης του Δούναβη με το Αιγαίο είναι όνειρο θερινής νυκτός. Απατώνται πλάνην οικτράν όμως πιστεύουμε. Ο οικονομικός και διπλωματικός τύπος έχει πάρα πολλά άρθρα τα οποία εξηγούν τι συμβαίνει.
Εμείς θα σας παραθέσουμε άρθρο της δρ Άννας Μπρεδήμα από το foreignaffairs.gr. Δεν το παραθέτουμε στη λογική συμφωνίας ή διαφωνίας αλλά στη λογική της πληρέστερης ενημέρωσης. Άλλωστε η οικονομική διάσταση είναι μία και η Εθνική είναι άλλη.
Η Δρ ΑΝΝΑ ΜΠΡΕΔΗΜΑ είναι Σύμβουλος Ευρωπαϊκής Πολιτικής της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών (CUS), Μέλος του Board της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εφοπλιστικών Ενώσεων(ECSA), τ. Διευθύντρια Διεθνών/Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και τ. Μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ναυτικής Ασφάλειας (EMSA).
Παραθέτουμε:
[1] Study of the Navigable Waterway between the Danube and the Aegean Sea, Brokonsult AB,Sweden, 1979, 6 τόμοι.
[2]ΠΓΔΜ: Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
[3]Η προτεινόμενη υδάτινη οδός ακολουθούσε τον Μοράβα Ποταμό από την εκβολή του στον Δούναβη κοντά στο Smederovo (50 χλμ νοτίως του Βελιγραδίου). Ένα κανάλι 30 χλμ θα συνέδεε τον ποταμό Μοράβα με τον ποταμό Pcinja, παραπόταμο του Αξιού(Vardar) (40 χλμ ανατολικά των Σκοπίων). Οι πόλεις Νις και Σκόπια θα συνδέονταν με το κανάλι με δύο πλευρικά κανάλια. Το ελληνικό τμήμα είχε μήκος 73 χλμ. Το μήκος που διέσχιζε Σερβία/ FYROM ήταν 577 χλμ. Το συνολικό μήκος του waterway –άνευ των δύο πλευρικών καναλιών- ήταν 650 χλμ και θα περιλάμβανε 63 steps (ήτοι, 58 shiplocks και 5 ship elevators). Στο τμήμα που αφορούσε την Σερβία/ΠΓΔΜ (κατά υπολογισμούς 1979) μπορούσαν να αρδεύονται 114.500 εκτάρια γης. Δεν υφίσταντο αντίστοιχοι υπολογισμοί για το ελληνικό τμήμα. Για λόγους διαχείρισης υδάτινων πόρων προβλέπονταν 33 reservoirs ύδατος στο τμήμα Αξιού (Vardar). (Χάρτης Πηγή: “Study of the navigable waterway between the Danube and the Aegean Sea” UNDP, 1979.)
[4] Στην Σύμβαση Ναυσιπλοΐας του Δουνάβεως (2007), που αναθεώρησε την Σύμβαση του Βελιγραδίου (1948), η Ελλάδα έλαβε καθεστώς παρατηρητή.
[5] Αντώνης Μπρεδήμας: Η Διώρυγα «Ερντογαν» στην Ανατολική Θράκη υπό το πρίσμα του Διεθνούς Δικαίου, Τιμητικός Τόμος Σπυρίδωνος Βρέλλη, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2014.
[6] 27/1/2013 Tanjug Daily News. Το πρωτόκολλο προβλέπει την βοήθεια της Κίνας με εμπειρογνώμονες για τις γαιοτεχνικές και γαιοδετικές έρευνες της Σερβίας.
[7] Αργότερα προσχώρησαν και η Σερβία και Ουγγαρία
[8]Μόνον η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν υπέγραψε για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους και της ζητήθηκε να υπογράψει το δυνατόν συντομότερο για να απελευθερωθεί η χρηματοδοτική βοήθεια.
Η Δρ ΑΝΝΑ ΜΠΡΕΔΗΜΑ είναι Σύμβουλος Ευρωπαϊκής Πολιτικής της Κυπριακής Ένωσης Πλοιοκτητών (CUS), Μέλος του Board της Ευρωπαϊκής Ένωσης Εφοπλιστικών Ενώσεων(ECSA), τ. Διευθύντρια Διεθνών/Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και τ. Μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ναυτικής Ασφάλειας (EMSA).
Παραθέτουμε:
[1] Study of the Navigable Waterway between the Danube and the Aegean Sea, Brokonsult AB,Sweden, 1979, 6 τόμοι.
[2]ΠΓΔΜ: Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
[3]Η προτεινόμενη υδάτινη οδός ακολουθούσε τον Μοράβα Ποταμό από την εκβολή του στον Δούναβη κοντά στο Smederovo (50 χλμ νοτίως του Βελιγραδίου). Ένα κανάλι 30 χλμ θα συνέδεε τον ποταμό Μοράβα με τον ποταμό Pcinja, παραπόταμο του Αξιού(Vardar) (40 χλμ ανατολικά των Σκοπίων). Οι πόλεις Νις και Σκόπια θα συνδέονταν με το κανάλι με δύο πλευρικά κανάλια. Το ελληνικό τμήμα είχε μήκος 73 χλμ. Το μήκος που διέσχιζε Σερβία/ FYROM ήταν 577 χλμ. Το συνολικό μήκος του waterway –άνευ των δύο πλευρικών καναλιών- ήταν 650 χλμ και θα περιλάμβανε 63 steps (ήτοι, 58 shiplocks και 5 ship elevators). Στο τμήμα που αφορούσε την Σερβία/ΠΓΔΜ (κατά υπολογισμούς 1979) μπορούσαν να αρδεύονται 114.500 εκτάρια γης. Δεν υφίσταντο αντίστοιχοι υπολογισμοί για το ελληνικό τμήμα. Για λόγους διαχείρισης υδάτινων πόρων προβλέπονταν 33 reservoirs ύδατος στο τμήμα Αξιού (Vardar). (Χάρτης Πηγή: “Study of the navigable waterway between the Danube and the Aegean Sea” UNDP, 1979.)
[4] Στην Σύμβαση Ναυσιπλοΐας του Δουνάβεως (2007), που αναθεώρησε την Σύμβαση του Βελιγραδίου (1948), η Ελλάδα έλαβε καθεστώς παρατηρητή.
[5] Αντώνης Μπρεδήμας: Η Διώρυγα «Ερντογαν» στην Ανατολική Θράκη υπό το πρίσμα του Διεθνούς Δικαίου, Τιμητικός Τόμος Σπυρίδωνος Βρέλλη, Εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2014.
[6] 27/1/2013 Tanjug Daily News. Το πρωτόκολλο προβλέπει την βοήθεια της Κίνας με εμπειρογνώμονες για τις γαιοτεχνικές και γαιοδετικές έρευνες της Σερβίας.
[7] Αργότερα προσχώρησαν και η Σερβία και Ουγγαρία
[8]Μόνον η Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν υπέγραψε για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους και της ζητήθηκε να υπογράψει το δυνατόν συντομότερο για να απελευθερωθεί η χρηματοδοτική βοήθεια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του blog μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.