Όλα τα αριστερά ΜΜΕ ανά τον κόσμο, φυσικά και στην Ελλάδα, έθεσαν ως παράδειγμα τη Βενεζουέλα και τον Τσάβες ως ηγετική μορφή της Κομμουνιστικής Ουτοπίας, πίσω στο 1999 που πρωτοεμφανίστηκε.
Τώρα πια όμως το παραμύθι δεν έχει δράκο, έχει πείνα. Οι κάτοικοι της Βενεζουέλας έχουν χάσει 10 κιλά κατά μέσο όρο από πέρυσι, εξαιτίας της πείνας. Μάλιστα κάποιοι έφαγαν ζώα από το ζωολογικό κήπο για να επιβιώσουν. Φυσικά η τωρινή κυβέρνηση Μαδούρο βρίσκεται αντιμέτωπη με ταραχές και βία καθώς η εξαθλίωση οδηγεί σε οργή και μίσος.
Τελικά το όραμα του Τσάβες έγινε πραγματικότητα. Όλοι οι πολίτες έγιναν εξίσου ίσοι στην εξαθλίωση του Κομμουνισμού.
Πόσες φορές πια πρέπει να εφαρμοστεί ο Κομμουνισμός για να αποτύχει; Όπου εφαρμόζεται αρχικά φαίνεται πως πετυχαίνει, αλλά στη συνέχεια χάνεται η Ουτοπία διότι ο λαός ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ μία κεντρική διοίκηση που θα του λέει τι θα πιστεύει, τι θα του ανήκει (τίποτα), τι εκπαίδευση πρέπει να λαμβάνει ο ίδιος και τα παιδιά του και κυρίως δεν επιθυμεί την κολεκτίβα που ‘σκοτώνει’ το άτομο για χάρη του συνόλου.
Με αφορμή την πρόσφατη κόντρα για το Ναζισμό και τον Κομμουνισμό, καλό είναι να σκεφτούμε πως Στάλιν και Χίτλερ δεν είχαν τόσο τεράστιες διαφορές. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Αμφότεροι επιθυμούσαν (και σε μεγάλο βαθμό επέβαλλαν) μία μικρή διοικούσα αρχή που θα οδηγούσε τις μάζες σε παγκόσμια επιβολή. Η διάκριση στον Κομμουνισμό ήταν το κεφάλαιο και οι εργάτες, στο Ναζισμό η Άρια Φυλή και οι λοιποί. Αμφότεροι για να πετύχουν το στόχο τους οδήγησαν εκατομμύρια στο θάνατο, αμφότεροι απέτυχαν τραγικά. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως και τα δύο μοντέλα εντάσσονται στον Ολοκληρωτισμό.
Φυσικά κανείς δεν υποστηρίζει πως ο Καπιταλισμός είναι τέλειος. Άλλωστε όλοι το ζούμε καθημερινά. Ωστόσο είναι το μόνο σύστημα, παρά τα προβλήματα, που δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να δημιουργήσει, να μεγαλουργήσει και να ανέβει οικονομικά και κοινωνικά, με το αντίστοιχο ρίσκο της πτώσης.
Οφείλουμε όλοι μας να προστατεύουμε τον αδύναμο, αυτόν που είναι στα γόνατα και ως κοινωνία και ως Πολιτεία. Ωστόσο δε μπορεί και κανείς να ‘πνίξει’ το άτομο για ένα σύνολο. Η φύση του ανθρώπου δεν το επιθυμεί και γι αυτό το απορρίπτει. πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του blog μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.