Τα φρούτα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μεσογειακής διατροφής και απαραίτητα στο διατροφικό πλάνο του διαβήτη. Η κατανάλωση τους όμως θα πρέπει να γίνεται με προσοχή. Το είδος του φρούτου, ο βαθμός ωρίμανσης και η επεξεργασία του, διαφοροποιεί τον τρόπο με τον οποίο οι τιμές του σακχάρου αυξάνονται στο αίμα.
Η ωρίμανση του φρούτου είναι μια φυσιολογική διαδικασία, κατά την οποία αυξάνεται η περιεκτικότητα των σακχάρων σε αυτά. Η γλυκιά γεύση οφείλεται στην αύξηση αυτή των σακχάρων και σκοπό έχει την προσέλκυση των πουλιών και των ζώων, που καθώς τα τρώνε μεταφέρουν τους σπόρους σε άλλα σημεία, βοηθώντας έτσι την αναπαραγωγή των φυτών.
Ορισμένα φρούτα συνεχίζουν να ωριμάζουν μετά το κόψιμο από το δέντρο, αλλά στη περίπτωση αυτή τα σάκχαρα δεν αυξάνονται. Το κρίσιμο σημείο λοιπόν είναι πότε το φρούτο αποκόπηκε από το φυτό. Όταν τα φρούτα κόβονται άγουρα έχουν πιο πικρή γεύση και σίγουρα έχουν λιγότερα σάκχαρα. Αυτό δεν είναι πάντα υγιεινή επιλογή, διότι τα άγουρα φρούτα μπορεί να περιέχουν ουσίες βλαβερές για τον οργανισμό. Η καλύτερη επιλογή είναι να μην αφήνουμε τα φρούτα να παραγίνουν.
Όλα τα φρούτα δεν είναι ίδια. Κάποια είναι πλούσια σε υγρά, άλλα σε φυτικές ίνες. Κάποια περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα φρουκτόζης και άλλα περισσότερη ποσότητα σακχάρων. Η αναλογία αυτών των συστατικών καθορίζει τον γλυκαιμικό δείκτη και το γλυκαιμικό φορτίο του φρούτου. Ο γλυκαιμικός δείκτης, δηλαδή η ικανότητα ενός φρούτου να αυξάνει το σάκχαρο στο αίμα, αυξάνεται όταν το φρούτο έχει πολλά σάκχαρα, όπως συμβαίνει στη περίπτωση των γινομένων φρούτων. Ένα καλό παράδειγμα είναι η μπανάνα, η οποία αυξάνει σημαντικά τον γλυκαιμικό της δείκτη, όσο το χρώμα της αλλάζει από πράσινο σε κίτρινο. Από την άλλη, τα φρούτα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φρουκτόζη και φυτικές ίνες, όπως τα μήλα, αυξάνουν λιγότερο τον γλυκαιμικό δείκτη, καθώς ωριμάζουν.
Ο γλυκαιμικός δείκτης όμως δεν είναι το μοναδικό κριτήριο για να επιλέξουμε τι φρούτο θα προτιμήσουμε. Μια εξίσου σημαντική παράμετρος είναι το γλυκαιμικό φορτίο, δηλαδή η ποσότητα των υδατανθράκων που περιέχονται σε μια ποσότητα φαγητού. Στην περίπτωση των φρούτων το γλυκαιμικό φορτίο επηρεάζεται κυρίως από την ποσότητα των υγρών που περιέχουν. Έτσι, φρούτα όπως το καρπούζι, τα πορτοκάλια και οι φράουλες, παρότι έχουν υψηλότερο γλυκαιμικό δείκτη από ένα μήλο, τελικά έχουν χαμηλότερο γλυκαιμικό φορτίο, στην ίδια ποσότητα.
Εν τέλει, η επιλογή των φρούτων και η ποσότητα που θα πρέπει να καταναλώνουμε, θα πρέπει να συνυπολογίζονται σε ένα εξατομικευμένο διατροφικό πλάνο. Σε γενικές γραμμές, για την ρύθμιση του διαβήτη, θα πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε γινομένα φρούτα, χωρίς όμως να καταφεύγουμε στα άγουρα. Αντίθετα, να προτιμάμε φρούτα που συνδυάζουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη και χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο, όπως φράουλες, κεράσια, γκρέυπ φρουτ και μήλα. Τα φρούτα αυτά δεν επηρεάζουν σημαντικά το σάκχαρο του αίματος, καθώς ωριμάζουν.
Πηγή: kalikardia πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του blog μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.