Ένα όμορφο παραμύθι τελειώνει! ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ;..

Η πολιτική που χαράσσει το Governing Council της ΕΚΤ, αποτελεί έναν πολύ καλό δείκτη του τι πρέπει ν’ αναμένει κανείς στο ορατό οικονομικό μέλλον της Ευρωζώνης. Δυστυχώς, κυρίως λόγω των κατορθωμάτων της κυβέρνησης, η Ελλάδα αποτελεί μέλος του κοινού νομίσματος περισσότερο κατ’ όνομα, παρά κατ’ ουσίαν.

Ψηφίστηκε χθες το απόγευμα το πολυνομοσχέδιο για την κάλυψη των προαπαιτουμένων της τέταρτης αξιολόγησης. Οπότε τώρα πια, μπορούμε όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες αυτής της χώρας, να καθίσουμε αναπαυτικά (για να καταλαγιάσει κι ο πόνος) και ν’ ασχοληθούμε με τα πραγματικά σοβαρά ζητήματα.

Ξέρετε, αυτά τα ζητήματα που πολλοί θεωρούν ότι δεν (χρειάζεται να) απασχολούν τον απλό πολίτη, ότι ανήκουν στη σφαίρα των εξειδικευμένων θεμάτων που αφορούν ελάχιστους. Όπως είναι παραδείγματος χάριν η νομισματική πολιτική που εφαρμόζει η Κεντρική Τράπεζα.

Πολλοί βέβαια θα ισχυριστούν ότι η νομισματική πολιτική της Ευρωζώνης δεν αφορά την Ελλάδα, αφενός λόγω της γενικότερης κατάστασης της οικονομίας, αφετέρου λόγω των Capital Controls. Πράγματι η Ελλάδα, εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται σε μια περίεργη κατάσταση οικονομικής αφασίας, χωρίς τη δυνατότητα ανεμπόδιστης διακίνησης κεφαλαίων και με ορισμένους, μεμονωμένους τομείς της οικονομίας να λειτουργούν παραγωγικά (λέγε με τουρισμό).

Η έξοδος όμως από αυτήν την ανώμαλη κατάσταση, από αυτόν τον βούρκο στασιμότητας, εξαρτάται ΚΑΙ από την εφαρμοζόμενη νομισματική πολιτική. Σαν παράδειγμα, το ύψος των επιτοκίων του ευρώ, έχει άμεση σχέση τόσο με την υγιή χρηματοδότηση της οικονομίας, όσο και με την κερδοφορία των τραπεζών. Η εκάστοτε νομισματική πολιτική έχει, επίσης, άμεση σχέση με την πρόοδο της απαλλαγής τους από τα NPEs (όσο φθηνότερη εξεύρεση κεφαλαίων για αγορά τους, τόσο πιο εύκολη γίνεται).

Επομένως, χρειάζεται όλοι να έχουν (τουλάχιστον) μία επαφή με το τι συμβαίνει και ποιες αποφάσεις λαμβάνονται στον ουρανοξύστη της Φρανκφούρτης. Εκτός των παραπάνω, διότι υπάρχουν φορές που οι αποφάσεις αυτές επηρεάζουν αποφασιστικά τον τρόπο ζωής όσων ζούμε στη Γηραιά Ήπειρο.

Μία περίπτωση που αφορά τους πάντες στην Ευρώπη είναι και οι (ομόφωνες) αποφάσεις της συνάντησης του Governing Council, που έγινε χθες στην Ρίγα της Λετονίας.

Στην πρωτεύουσα της χώρας της Βαλτικής, ο πρόεδρος της ΕΚΤ ανακοίνωσε το τέλος της Ποσοτικής Χαλάρωσης, του περιβόητου QE στις 31 Δεκεμβρίου 2018. Αν διερωτάστε τι επίπτωση θα έχει αυτό το γεγονός στην Ελλάδα, η απάντηση είναι: «Καμία»!

Βλέπετε, η κυβερνησάρα που την κυβερνά τα τρεισήμισι τελευταία χρόνια, έκανε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατόν, για να μην συμπεριληφθεί στη «βροχή από ευρώ»…
Θα υπάρξουν σαφέστατα όμως, έμμεσες μεσομακροχρόνιες επιπτώσεις στη χώρα καθώς η αφθονία ρευστότητας στην υπόλοιπη Ευρωζώνη, θα αρχίσει σιγά-σιγά να μειώνεται. Αυτή η μείωση, σε συνδυασμό με τις αντίστοιχες κινήσεις της Fed, θα έχει σαν αποτέλεσμα την ελάττωση (έως εξαφάνιση) των κυνηγών αποδόσεων.

Πράγμα το οποίο, στη διάρκεια του χρόνου, θα οδηγήσει με τη σειρά του σε σημαντικότατη μείωση προσφορών για αγορά χρέους μη απόλυτα φερέγγυων κρατών.

Σε απλά ελληνικά, εφόσον η ΕΚΤ σταματά το QE και η Fed προχωρά ολοταχώς σε αυξήσεις επιτοκίων, η πρόσβαση της Ελλάδας σε χρηματοδότηση από τις αγορές, δυσκολεύει σημαντικά.

Ευτυχώς αυτή η επίπτωση, θα μετριαστεί κάπως βραχυχρόνια, από τη δεύτερη απόφαση που ελήφθη στην Λετονική πρωτεύουσα. Η προφορική δέσμευση του Συμβουλίου (forward guidance) για διατήρηση των επιτοκίων αμετάβλητων επί «τουλάχιστον δώδεκα μήνες», «εγγυάται» τη διατήρηση του χαμηλού κόστους χρήματος και επομένως την ύπαρξη άφθονων «κυνηγών αποδόσεων», στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Γεγονός που μεταφράζεται σε περισσότερο «μαλακή» πρόσβαση στις αγορές. Τουλάχιστον κατά τον πρώτο «ευαίσθητο» χρόνο και εφόσον έχει υπάρξει μια ελάφρυνση του χρέους που να τις ικανοποιεί βεβαίως, βεβαίως…

Πέραν των δύο αυτών, τεράστιας σημασίας, αποφάσεων υπάρχουν άλλα δύο σημεία από τη συνάντηση της Ρίγας, που χρήζουν αναφοράς:

Α. Η (μικρή) προς το θετικότερο βελτίωση των προβλέψεων της Κεντρικής Τράπεζας για τα μελλοντικά μεγέθη της Ευρωζώνης με τον πληθωρισμό να εμφανίζεται υπό απόλυτο έλεγχο και

Β. Τελευταίο γεγονός σε σειρά αλλά όχι σε σημασία, η αναφορά Draghi κατά τη συνέντευξη Τύπου για την ανάγκη ουσιαστικής αύξησης του ρυθμού υλοποίησης των διαρθρωτικών αλλαγών, σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.

Κάτι που ο Super Mario (που σημειωτέον επανέλαβε και χθες το θρυλικό «Whatever it takes» για τη διατήρηση του ευρώ), δεν έχει σταματήσει να τονίζει τα τελευταία τέσσερα και πλέον χρόνια, που διαρκεί το QE.

Ανακεφαλαιώνοντας, η Κεντρική Τράπεζα αισθάνεται αρκετά σίγουρη για την περαιτέρω θετική πορεία της Ευρωπαϊκής οικονομίας και του τομέα ευθύνης της, του πληθωρισμού. Τόσο σίγουρη, ώστε να σηματοδοτεί με αξιοσημείωτη χρονική ακρίβεια, τα επόμενα βήματά της.

Γεγονός το οποίο, αν μη τι άλλο, δεν αποτελεί κάτι το συνηθισμένο!

Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη συνάντηση στις 26 Ιουλίου δίπλα στον ποταμό Μάιν, αναμένεται άκρως… βαρετή!

Πέτρος Λάζος για τον capital πηγη