Του Δημήτρη Κατσαγάνη Τα εν λόγω επιδόματα αφορούν αποκλειστικά τους ασφαλισμένους και διακρίνονται από τα προνοιακά επιδόματα τα οποία δικαιούνται και εκείνοι οι οποίοι δεν είναι ασφαλισμένοι. Επίσης, δίδονται με εισοδηματικά κριτήρια και αποκλειστικά κρατική επιχορήγηση, από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Η κυβέρνηση προχωρά στην αναθεώρηση του συστήματος των ασφαλιστικών επιδομάτων του ΕΦΚΑ, μέσα από τη διαμόρφωση ενός ενιαίου κανονισμού παροχών των σχετικών επιδομάτων, ο οποίος προβλεπόταν στον νόμο Κατρούγκαλου (τέθηκε σε ισχύ από τον Μάιο του 2016), αλλά δεν είχε έως τώρα διαμορφωθεί και, έτσι, εφαρμοσθεί. Ωστόσο, φαίνεται πως πλησιάζει πλέον η ώρα των αλλαγών και σε αυτό το πεδίο.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Capital.gr, το σχέδιο πορίσματος ειδικής επιτροπής του ΕΦΚΑ προβλέπει τις ακόλουθες προτάσεις αλλαγών για καθεμία παροχή (μη συνταξιοδοτική) του εν λόγω ασφαλιστικού υπερφορέα:
1. Επίδομα ασθενείας
Η πρώτη βασική αρχή θα πρέπει να είναι ο διαχωρισμός των ασφαλισμένων σε μισθωτούς και μη μισθωτούς.
Για τους μισθωτούς εργαζόμενους, ασφαλισμένους στον ΕΦΚΑ, δικαιούχοι του επιδόματος είναι οι άμεσα ασφαλισμένοι στον ΕΦΚΑ εφόσον η αποχή τους από τη εργασία λόγω ασθένειας διαρκεί πάνω από 3 ημέρες από την αναγγελία της ασθένειας.
Ως χρονική προϋπόθεση λήψης του επιδόματος, προτείνεται να είναι οι 100 ημέρες ασφάλισης το προηγούμενο ημερολογιακό έτος ή το αμέσως προηγούμενο 12μηνο πριν από την αναγγελίας της ασθένειας.
Ειδικότερα για τους οικοδόμους, για τη συμπλήρωση των ημερών αυτών θα λαμβάνονται υπόψη οι ημέρες άδειας και η προσαύξηση 20%.
Η έναρξή της επιδότησης είναι από την 4η ημέρα της αναγγελίας της ασθένειας και έχει διάρκεια:
-Έως 182 ημέρες για την ίδια ή διαφορετικές παθήσεις εντός του ίδιου ημερολογιακού έτους. Εάν η ανικανότητα οφείλεται σε φυματίωση, το επίδομα δεν καταβάλλεται για περισσότερες από 360 ημέρες.
-Έως 360 ημέρες για την ίδια πάθηση εφόσον υπάρχουν 300 ημέρες εργασίας στα δύο προηγούμενα ημερολογιακά έτη ή στο προηγούμενο 24μηνο που προηγείται της αναγγελίας της πάθησης.
-Έως 720 ημέρες για την ίδια πάθηση {άρθρο 35 παρ. 1 στ. του α.ν. 1846/1951 (Α΄179) που προστέθηκε με τα άρθρο 11 παρ.2 και 5 του ν.1759/1988 (Α΄50), άρθρο 38 παρ.5β του α.ν. 1846/1951 που προστέθηκε με τα άρθρο 11 παρ.5 του ν.1759/1988 (Α΄50) άρθρο 28 παρ. 1β του α.ν. 1846/1951}, προτάθηκε να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται το ισχύον καθεστώς ως ακολούθως :
α. 4.500 ημέρες εργασίας πριν την αναγγελία της πάθησης, από τις οποίες οι 300 πρέπει να έχουν πραγματοποιηθεί στα αμέσως προηγούμενα πέντε (5) έτη από αυτό της αναγγελίας πάθησης
β. στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου: 1.500 ημέρες εργασίας, από τις οποίες οι εξακόσιες (600) τουλάχιστον τα πέντε (5) τελευταία έτη, τα αμέσως προηγούμενα από την αναγγελία της πάθησης.
γ. στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος δεν συγκεντρώνει καμία από τις ανωτέρω προϋποθέσεις, δικαιούται επιδόματος ασθένειας, εφόσον ανάλογα με την ηλικία του πληροί τις απαιτούμενες χρονικές προϋποθέσεις ως ακολούθως: πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις που εκφράζονται στα σχόλια των άρθρων δεν απηχούν κατ' ανάγκη τις απόψεις του blog μας, το οποίο ως εκ τούτου δεν φέρει καμία ευθύνη. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πηγή, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.